Leeg....
Door: Joost
Blijf op de hoogte en volg Joost
25 Juni 2015 | IJsland, Kirkjubæjarklaustur
IJsland is twee keer zo groot als Nederland. Nou is dat niks bijzonders, er zijn genoeg landen groter dan het onze, maar dat er niet meer dan 300.000 IJslanders in wonen (waarvan 100.000 buiten Reykjavik) geeft een wel heel bijzondere dimensie aan het begrip 'leeg'. Er scharrelen hier meer schapen dan mensen rond. De IJslanders hebben een goed gevoel voor humor, spreken prima engels en zijn buitengewoon vriendelijk.
De woeste en ongerept prachtige natuur (het stralende weer is een onverwacht cadeautje: dat maakt alles nòg mooier) is hier de baas gebleven over de mens, die niet meer dan minuscule stukjes IJsland cultiveerde.
We trekken langs de vulkaanrijke zuidkust. Stond ons hotelletje van gisteren aan de voet van de Eyjafjallajökull (wie kent 'm niet: een paar jaar geleden legden de uitgebraakte aswolken het europese vliegverkeer lam), vandaag slapen we in Kirkjubaejarklaustur, onder de Laki die in 1783 van mei tot in december onafgebroken lavastromen produceerde. Dus liggen er nu nog steeds eindeloze zwartgegruisde en gebasalte vlaktes links en rechts van de enige weg, begroeid met talloze soorten mos.
De laatste 70 kilometer geen hut of huis gezien. Alleen de nostalgisch houten electriciteitspalen verklapten enig menselijk ingrijpen in het landschap.
Als tegenliggers dertig amechtige en armetierige pelotonnetjes wielrenners; hun lichaamshouding straalt weinig plezier meer uit. Als bewijs daarvan zijn de erachteraan vegende bezemwagens tot de rand gevuld.
A is niet zo van dat lege landschap, ik des te meer. Gelukkig komen we elkáár -letterlijk- nog wel eens tegen, anders hadden we wel erg weinig menselijk contact. Ik merk dat ik al tegen kwikstaartjes, sterns en grutto's loop te praten, naast mijn inmiddels normaal geworden conversaties met schapen, paarden en ander vee.
Met A 'leuk spannend' gewandeld in 500 km2 vulcanisch gebied, ontstaan bij uitbarstingen rond 925. Overal vulcanische uitstulpingen met diepe kraters (zonder hekken er omheen), natuurlijk gevormde windluwe schuilplekken en andere nog nooit ervaren landschapsverschijnselen.
IJsland is bizar. Ik beveel het van harte aan, maar doe het je kinderen niet aan. Die zullen het woord saai nog veel te complimenteus vinden.....
De woeste en ongerept prachtige natuur (het stralende weer is een onverwacht cadeautje: dat maakt alles nòg mooier) is hier de baas gebleven over de mens, die niet meer dan minuscule stukjes IJsland cultiveerde.
We trekken langs de vulkaanrijke zuidkust. Stond ons hotelletje van gisteren aan de voet van de Eyjafjallajökull (wie kent 'm niet: een paar jaar geleden legden de uitgebraakte aswolken het europese vliegverkeer lam), vandaag slapen we in Kirkjubaejarklaustur, onder de Laki die in 1783 van mei tot in december onafgebroken lavastromen produceerde. Dus liggen er nu nog steeds eindeloze zwartgegruisde en gebasalte vlaktes links en rechts van de enige weg, begroeid met talloze soorten mos.
De laatste 70 kilometer geen hut of huis gezien. Alleen de nostalgisch houten electriciteitspalen verklapten enig menselijk ingrijpen in het landschap.
Als tegenliggers dertig amechtige en armetierige pelotonnetjes wielrenners; hun lichaamshouding straalt weinig plezier meer uit. Als bewijs daarvan zijn de erachteraan vegende bezemwagens tot de rand gevuld.
A is niet zo van dat lege landschap, ik des te meer. Gelukkig komen we elkáár -letterlijk- nog wel eens tegen, anders hadden we wel erg weinig menselijk contact. Ik merk dat ik al tegen kwikstaartjes, sterns en grutto's loop te praten, naast mijn inmiddels normaal geworden conversaties met schapen, paarden en ander vee.
Met A 'leuk spannend' gewandeld in 500 km2 vulcanisch gebied, ontstaan bij uitbarstingen rond 925. Overal vulcanische uitstulpingen met diepe kraters (zonder hekken er omheen), natuurlijk gevormde windluwe schuilplekken en andere nog nooit ervaren landschapsverschijnselen.
IJsland is bizar. Ik beveel het van harte aan, maar doe het je kinderen niet aan. Die zullen het woord saai nog veel te complimenteus vinden.....
-
25 Juni 2015 - 22:01
Sander:
En dan eet je ook nog een Mc Walvis..... :-) -
26 Juni 2015 - 01:04
Wilma:
IJsland lijkt me geweldig! Staat nog op mijn 'to go' lijst. -
26 Juni 2015 - 18:44
Je Zus:
'Doe hetn je kinderen niet aan', nou, het was mijn kind haar eigen keus!
'Ik wil eigenlijk naar Barcelona, maar dat is voor met een vriendje. Met jou ga ik dan maar naar Ijsland' was de reactie van mijn indertijd 16- jarige dochter die naar eigen keus een plaats in Europa mocht uitzoeken.... So much for motherhood.
Ik nam indertijd 2 onbreekbare mokken en een thee ei gevuld met 'thee voor een opgewekt humeur' (van de Pelikaan in Zutphen) mee, want bij de geiser met kokende water is het leuk thee zetten...
In de bus terug naar het hotel hebben we nog uren lang boeren moeten laten van het niet te drinken spul!
Verder belandde ik op haar verzoek ook nog op een IJslandse pony. Braaf het rondje sjokken, wat de brave beesten elke dag 10 x deden, gaf mijn dochter haar pony de sporen en stoof er vandoor, waardoor die van mij ook de achtervolging inzette... Om nooit te vergeten.
En vergeet de burgertent ergens aan de haven niet waar JImmy Carter groot op de foto staat.
Nog veel plezier en vergeet dat warme zwembad ook niet! -
29 Juni 2015 - 11:24
Jeanne:
Mooi verslag weer. Geniet maar van jullie trip! En daarna op een keer naar Hilversum! xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
