Cold turkey
Door: Joost
Blijf op de hoogte en volg Joost
27 Maart 2018 | Australië, Perth
Zo, dat was nog eens een omschakeling!
Van het vieze Azië naar het zoals ook nicht J zich herinnerde ‘aangeharkte’ Australië. Van het ogenschijnlijk regelloze Myanmar naar het met ge- en verbodsborden volgestampte Down Under. Van het snoeihete Yangon naar het koele Perth. Van de buigende, bescheiden en bedeesde Birmese naar de luidkeelse ‘Hi guys, how yer doing’ Aussies.
Perth is prachtig, ons hotel ligt in het centrum, vlakbij de brede Swan River.
Bruggen ver links en ver rechts van ons, dus een stevig rondje wandelen ligt voor ons. Fietsvrij parkachtig wandelpad met tamme vleugeldrogende aalscholvers en veel hollende senioren. Twee uur later aan de verdiende zeevruchtenlunch met een goed glas witte wijn, geserveerd door een gezellige brabantse blonde deerne. De eerste nederlander in ruim twee weken.
En op bezoek bij alhier woonachtige neef Chr met zijn gezin en daarna aan de borrel met de idem broer van vriendin Bo.
We bonnefooien met onze Toyota Camry zuidwaarts. De komende tien dagen schooieren we wat door South West Australia: via Margaret River, Augusta, Pemberton, Walpole en Albany weer terug naar Perth, daarvandaan reizen we weer verder.
Het weerzien met Australië wekt veel herinneringen uit 2014, toen we vier weken door Tasman Island, Victoria en New South Wales trokken. De gele voor overstekende kangaroos en wallabies waarschuwende borden langs de wegen, de raad om te kiezen voor een dood dier dus dóór te rijden in plaats van uit te wijken met alle boombotsgevaar van dien, de road trains met meerdere aanhangers achter één truck, de maximum snelheid waar iedereen zich keurig aan houdt, behalve dan die vrachtwagencombinaties, de voetgangers in Perth die geduldig blijven wachten bij de rode voetgangerslichten-zonder-een-auto-in-zicht, de schappen vól met sunblock in de enorme pharmacies, het advies om je voortdurend in te smeren, idem om niet zorgeloos stenen tijdens wandelingen op te rapen wegens humeurig giftig slanggevaar eronder (daar zíjn ze weer: hûûh!), het bijzondere horecasysteem (in een restaurant kies je ervoor om òf per drankje/eetconsumptie vooraf te betalen òf om achteraf de totaalrekening te voldoen, maar in dat laatste geval moet je vooraf een creditcard als borg bij de bediening achterlaten), de motelletjes zonder poespas maar met zakjes nescafé en minipakjes koffiemelk voor de ochtendkoffie: je schrijft je in, je betaalt met creditcard en thats it. Geen gedoe met paspoorten kopiëren of gastenformulieren invullen.
En korte broeken onder dikke buiken met veel te korte T-shirts in plaats van door slanke mannen en vrouwen elegant gedragen longhy’s.
Het is even wennen....
Van het vieze Azië naar het zoals ook nicht J zich herinnerde ‘aangeharkte’ Australië. Van het ogenschijnlijk regelloze Myanmar naar het met ge- en verbodsborden volgestampte Down Under. Van het snoeihete Yangon naar het koele Perth. Van de buigende, bescheiden en bedeesde Birmese naar de luidkeelse ‘Hi guys, how yer doing’ Aussies.
Perth is prachtig, ons hotel ligt in het centrum, vlakbij de brede Swan River.
Bruggen ver links en ver rechts van ons, dus een stevig rondje wandelen ligt voor ons. Fietsvrij parkachtig wandelpad met tamme vleugeldrogende aalscholvers en veel hollende senioren. Twee uur later aan de verdiende zeevruchtenlunch met een goed glas witte wijn, geserveerd door een gezellige brabantse blonde deerne. De eerste nederlander in ruim twee weken.
En op bezoek bij alhier woonachtige neef Chr met zijn gezin en daarna aan de borrel met de idem broer van vriendin Bo.
We bonnefooien met onze Toyota Camry zuidwaarts. De komende tien dagen schooieren we wat door South West Australia: via Margaret River, Augusta, Pemberton, Walpole en Albany weer terug naar Perth, daarvandaan reizen we weer verder.
Het weerzien met Australië wekt veel herinneringen uit 2014, toen we vier weken door Tasman Island, Victoria en New South Wales trokken. De gele voor overstekende kangaroos en wallabies waarschuwende borden langs de wegen, de raad om te kiezen voor een dood dier dus dóór te rijden in plaats van uit te wijken met alle boombotsgevaar van dien, de road trains met meerdere aanhangers achter één truck, de maximum snelheid waar iedereen zich keurig aan houdt, behalve dan die vrachtwagencombinaties, de voetgangers in Perth die geduldig blijven wachten bij de rode voetgangerslichten-zonder-een-auto-in-zicht, de schappen vól met sunblock in de enorme pharmacies, het advies om je voortdurend in te smeren, idem om niet zorgeloos stenen tijdens wandelingen op te rapen wegens humeurig giftig slanggevaar eronder (daar zíjn ze weer: hûûh!), het bijzondere horecasysteem (in een restaurant kies je ervoor om òf per drankje/eetconsumptie vooraf te betalen òf om achteraf de totaalrekening te voldoen, maar in dat laatste geval moet je vooraf een creditcard als borg bij de bediening achterlaten), de motelletjes zonder poespas maar met zakjes nescafé en minipakjes koffiemelk voor de ochtendkoffie: je schrijft je in, je betaalt met creditcard en thats it. Geen gedoe met paspoorten kopiëren of gastenformulieren invullen.
En korte broeken onder dikke buiken met veel te korte T-shirts in plaats van door slanke mannen en vrouwen elegant gedragen longhy’s.
Het is even wennen....
-
27 Maart 2018 - 12:06
Xandra:
Ontzettend wennen, maar dat maakt reizen zo bijzonder. Daar doen jullie het om. Geniet van Australië, maar pas op voor al het ongedierte. -
27 Maart 2018 - 12:27
Fanny:
Wat een overgang moet dat idd zijn! Gedsie, stenen met ‘snake’s down under’ ‘ so to speak’ ... wens jullie een prachtige reis verder, en die ontbijtkoffie zal ook best wennen! Veeeeeel plezierrrrr!!! -
27 Maart 2018 - 18:42
Jan Hammer:
Hallo Joost, ik geniet net als voorheen weer volop van je reisverslagen. Wat maak jij toch een leuke dingen mee. Geweldig! En je kunt het nog altijd ook zo goed verwoorden! Je moet mij er ,na je thuiskomst, nog maar eens uitgebreid over vertellen. Jij hebt toch meer van deze wereld gezien dan de meeste mensen van jouw leeftijd. Goed gedaan!
Gelijk heb je! Je had altijd al iets avontuurlijks en ondernemends in je, herinner ik mij goed. Ook al is dat lang geleden en mijn geheugen niet meer van hoge kwaliteit is. Ben je op 10 april al weer in het land?
Waarschijnlijk niet, denk ik. Dan mis je de landelijke ledendag in het Spant van de vereniging VO-NN.
Ik zal onze contacten die we gezamenlijk hebben vast kond doen van je reisverslag.
Geniet er verder van en heb het goed!
Hartelijke groet van Dicky en Jan Hammer -
28 Maart 2018 - 01:28
Joost Hillen:
@Jan: dank voor je bericht, inderdaad ben ik op 10 april nog niet terug om Frits over de ANWB te horen praten en David over NN. Tegen die tijd zijn we weer een stuk verder gereisd: blijf lezen!
Doe iedereen die je het waard vindt mijn hartelijke groeten, natuurlijk ook aan Dicky! -
28 Maart 2018 - 11:23
Marianne Blaas:
Ik geniet van deze verslagen en jullie belevenissen! Dank! Ik reis graag verder met jullie mee!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
