The Good, the Bad and the Narcis
Door: Joost
Blijf op de hoogte en volg Joost
12 Februari 2012 | Spanje, Toledo
Van Figueres naar Barcelona is qua snelweg en omgeving voorspelbaar, op het saaie af. Bij B verlieten we de kust om via Zaragoza naar Toledo te rijden.
Ik had al gelezen dat de Spanen massaal de tolwegen mijden vanwege de hoge kosten. En ik wist dat het zaterdag was, dus minder druk. Maar dat we tot aan Madrid gedurende 500+ kilometers zo'n beetje alleengebruiker waren was een bijzondere ervaring.
Het zonovergoten en gortdroge landschap sloot zich er naadloos bij aan: een urenlang decor van Once upon a time in the West, A fistful of dollars en de Good, the Bad and the Ugly. Geen dorp, stad of mens te zien.
Je verwachtte ieder moment achter iedere berg en in elke roserode stofwolk Clint Eastwood, Eli Wallach, Jason Robarts, Henri Fonda of Charles Bronson te paard te zien verschijnen. In mijn geestesoog rolden de tumbleweeds over de A2.
In al die droogte bloeide er één dapper bloemetje: de narcis in onze auto die Annebeth in Nice had gekocht en persé wilde meenemen. Het potje paste net niet in de koffiebekerhouder, dus stond-ie op de grond. Nou ja, bij iedere bocht viel hij natuurlijk om.
Het laatste slokje water aan boord werd ook aan Narcis gegund, en niet aan bestuurder.
Gisterenavond zeer laat (de gemiddelde kok ontsteekt hier de vuren niet vóór 2200 uur) nogal matig in het Poeha-Restaurant van ons sjieke hotel -nodig vanwege laundry service- gegeten: wel tomeloos genoten van alle bezoekers en hun toneelstukjes: De Snol (30+) met de Dekhengst (25-), de Macho met de Dweepster, de LelijksteManEver met dito Echtgenote, de Ballroomdancers, de morsige Directeur met kansloze Secretaresse enz.
We werden bediend door een kloon van Christopher Lee (Dracula, the Man with de Golden Gun), met standaardgrijns maar zonder enge tanden.
Heerlijk samen roddelen en gniffelen, want in de verste verten geen Nederlanders te zien of te horen.
Nee, dan de lunch in hartje Zaragoza eerder die dag: gewoon een bruine hut, dertg schalen met heerlijke hapjes, zeer redelijke eenheidsprijs voor zoveel als je maar wilt, spotgoedkope wijn en superdruk met zeer attente bediening.
Vandaag de oude studentenstad Toledo bekeken. Hooggelegen boven de Taag. Veel klimmen, duizend steegjes, honderd godshuizen, tientallen pleintjes en heerlijk stil tot na de mis: toen stroomde alles naar buiten: studenten, burgers en bezoekers. Alsof ze deze winter al te lang binnen hadden moeten zitten. Uitbundig in het zonnetje gezeten en lokale lekkernijen gegeten.
Morgen naar nog te huren lastminute-huisje in de vierhoek Sevilla, Granada, Malaga en Cadiz. Het is daar nu en de komende week volop lente, precies conform plan.......
Ik had al gelezen dat de Spanen massaal de tolwegen mijden vanwege de hoge kosten. En ik wist dat het zaterdag was, dus minder druk. Maar dat we tot aan Madrid gedurende 500+ kilometers zo'n beetje alleengebruiker waren was een bijzondere ervaring.
Het zonovergoten en gortdroge landschap sloot zich er naadloos bij aan: een urenlang decor van Once upon a time in the West, A fistful of dollars en de Good, the Bad and the Ugly. Geen dorp, stad of mens te zien.
Je verwachtte ieder moment achter iedere berg en in elke roserode stofwolk Clint Eastwood, Eli Wallach, Jason Robarts, Henri Fonda of Charles Bronson te paard te zien verschijnen. In mijn geestesoog rolden de tumbleweeds over de A2.
In al die droogte bloeide er één dapper bloemetje: de narcis in onze auto die Annebeth in Nice had gekocht en persé wilde meenemen. Het potje paste net niet in de koffiebekerhouder, dus stond-ie op de grond. Nou ja, bij iedere bocht viel hij natuurlijk om.
Het laatste slokje water aan boord werd ook aan Narcis gegund, en niet aan bestuurder.
Gisterenavond zeer laat (de gemiddelde kok ontsteekt hier de vuren niet vóór 2200 uur) nogal matig in het Poeha-Restaurant van ons sjieke hotel -nodig vanwege laundry service- gegeten: wel tomeloos genoten van alle bezoekers en hun toneelstukjes: De Snol (30+) met de Dekhengst (25-), de Macho met de Dweepster, de LelijksteManEver met dito Echtgenote, de Ballroomdancers, de morsige Directeur met kansloze Secretaresse enz.
We werden bediend door een kloon van Christopher Lee (Dracula, the Man with de Golden Gun), met standaardgrijns maar zonder enge tanden.
Heerlijk samen roddelen en gniffelen, want in de verste verten geen Nederlanders te zien of te horen.
Nee, dan de lunch in hartje Zaragoza eerder die dag: gewoon een bruine hut, dertg schalen met heerlijke hapjes, zeer redelijke eenheidsprijs voor zoveel als je maar wilt, spotgoedkope wijn en superdruk met zeer attente bediening.
Vandaag de oude studentenstad Toledo bekeken. Hooggelegen boven de Taag. Veel klimmen, duizend steegjes, honderd godshuizen, tientallen pleintjes en heerlijk stil tot na de mis: toen stroomde alles naar buiten: studenten, burgers en bezoekers. Alsof ze deze winter al te lang binnen hadden moeten zitten. Uitbundig in het zonnetje gezeten en lokale lekkernijen gegeten.
Morgen naar nog te huren lastminute-huisje in de vierhoek Sevilla, Granada, Malaga en Cadiz. Het is daar nu en de komende week volop lente, precies conform plan.......
-
12 Februari 2012 - 20:33
Boko:
Mooi, mooi, ja op de tolwegen kan je lekker scheuren en in het binnenland genieten van een kaal deel van spanje. Inderdaad eten voor 10 uur is best vaak lastig. Hopelijk heeft jullie lastminute huisje wel verwarming want de lente, weet niet waar je dat vandaan hebt geplukt is er nog niet echt, maar hopelijk heb je gelijk. Trouwens de ober in Figueres was vast een achterneef van Dali, hebben jullie zn huis/museum nog gezien, helemaal top van gekkigheid. Veel plezier. -
13 Februari 2012 - 23:41
Isold Heemstra:
Na ruim 3 weken reizen en jou ervaringen op de blog te lezen begint het nu echt tijd te worden dat er foto's komen. De zeer gedetailleerde beeldspraken alsmede de smakelijke vertellingen roepen bij mij diverse beelden op die ik eigenlijk wil toetsen aan de werkelijkheid..... Ga vooral zo door en geniet samen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
