Wouter en Ratelband
Door: Joost
Blijf op de hoogte en volg Joost
28 Februari 2012 | Italië, Sciacca
Zuid Sicilië. In onze -tijdelijke- Villa Maragani, aan de oeroude weg tussen San Marco en Sciacca (spreek uit: Sjakkaa, vandaar....). Hoog boven 'onze' zee, via zeer steile en kuitenbijtende weggetjes verbonden met smalle, maar mooie strandjes. Langs oude huisjes, maar ook langs kapitale villa's, al dan niet voltooid. En soms vervallen, want ook hier grijnst de crisis je wreed aan. De overeenkomst is dat ze alle een fabeltastisch uitzicht op zee hebben, met de rug naar de heersende wind liggen èn dat ze in dit seizoen uitsluitend worden bewoond door boze, blaffende en wandelende Annebeth zelfs bijtende waakhonden. Ik weet niet veel van vastgoed, maar hier is overduidelijk dat 'lokatie, lokatie, lokatie' is ontdekt door de betere klasse van Sciacca en door Nederlanders (Verhuur Koelsystemen Veenstra stond er op een bij een onwaarschijnlijk groot en poenig huis geparkeerde vrachtauto).
Op veel plekjes van deze in zee stekende Kaap wordt gebouwd; je zíet gewoon een of andere projectontwikkelaar stinkend rijk worden nadat hij een jaar of wat geleden voor een appel en een olijf de grond verwierf. Over een paar jaar herken je het hier niet meer terug, zal de keuterboerende bevolking verdreven zijn en hun simpele onderkomens vervangen door welvarende villa's.
Sciacca heeft een schattig vissersvlootje, dat vooral blauwvis vangt. De binnenvarende blinkend witte kotters worden met veel deskundig commentaar ontvangen, en vanaf het dek wordt de buit verdeeld onder professionele handelaren, visboeren, particulieren en trattoria-houders. De restjes en de ondermaatse sardientjes worden aan arme mannetjes meegegeven. Prachtig om te zien hoe het hier werkt. Niks fakturen, gewoon handjecontantje betalen of verrekenen met eerdere diensten. Geen wonder dat de belastingdienst hier niet veel kan innen.
Zaterdag eerst nog onze laatste dag op Sardinië, met prachtig tripje naar het westen van dat mooie maar arme eiland. Zie foto, met voor de echte liefhebbers mijn lichtblauw 508-je als stip op de achtergrond zichtbaar. Zondag zijn we per boot uit Cagliari gearriveerd. 14 uur stampen. Op een echte vrachtboot. Met de nadruk op vracht, en niet zo'n beetje ook. Tientallen containers werden aan boord gereden, terwijl wij met een personenauto'tje of 16 als oud vuil naar een hoekje van de kade werden verwezen. Niemand keek naar ons om. Na anderhalf uur wachten en al die containers verder konden we nog net óók mee, maar dan moesten we wel onwijs opschieten en onze auto's met slechts binnensmonds gemopperde italiaanse aanwijzingen gelijk ansjovisjes op het beschikbare laatste stukje dek rangeren.
Het leuke van dit alles was wel, dat de ruwe bolster vrachtwagenchauffeurs in de kantine, sorry, het passagiersverblijf, overheersten en een relaxt oudejongenskrentenbrood-sfeertje brachten.
Vandaag naar Selinunte, zo'n 60 km naar het westen. Daar de imponerende restanten van tempels en een stad uit de 7e eeuw vChr. bewonderd. Anders dan bij andere opgravingen kon je je goed voorstellen dat hier een bruisende en welvarende stad heeft gelegen, voordat het tuig uit Carthago de zaak kwam leeghalen (kijk maar eens op de kaart hoe verbazend dicht Carthago, vlakbij het huidige Tunis, bij Sicilië in de buurt lag). De tempel was herkenbaar en ook de antieke dichtgeslibte haven van Selinunte sprak tot mijn verbeelding.
En wie is nou die Wouter die in de titel figureert? Welnu, onze verhuurder vertelde apetrots dat een paar zomers geleden de Olandese Minister van Financiën in het appartement verbleef. Denkdenkdenk bij het genoemde jaartal....was dat niet in de tijd dat hij samen met Nout Wellink ING de duimschroeven aandraaide en het vertrek vanTilmant regisseerde? Ik stelde me hem meteen druk met Nederland telefonerend voor, terwijl Moeders twee jengelende Bosjes met al hun emmertjes en schepjes dat steile weggetje op en af mocht zeulen ('Schat, heus, ik ben bijna klaar; ik moet alleen Jan Peter nog even bijpraten, ik kom zo achter je aan')..
Toen ik zei dat hij inmiddels geen Minister meer was, maar Consultant (Consiglieri, zei ik) merkte Annebeth op, dat deze titel in dit stuk van Italië wel eens verkeerd uitgelegd zou kunnen worden.....
Op veel plekjes van deze in zee stekende Kaap wordt gebouwd; je zíet gewoon een of andere projectontwikkelaar stinkend rijk worden nadat hij een jaar of wat geleden voor een appel en een olijf de grond verwierf. Over een paar jaar herken je het hier niet meer terug, zal de keuterboerende bevolking verdreven zijn en hun simpele onderkomens vervangen door welvarende villa's.
Sciacca heeft een schattig vissersvlootje, dat vooral blauwvis vangt. De binnenvarende blinkend witte kotters worden met veel deskundig commentaar ontvangen, en vanaf het dek wordt de buit verdeeld onder professionele handelaren, visboeren, particulieren en trattoria-houders. De restjes en de ondermaatse sardientjes worden aan arme mannetjes meegegeven. Prachtig om te zien hoe het hier werkt. Niks fakturen, gewoon handjecontantje betalen of verrekenen met eerdere diensten. Geen wonder dat de belastingdienst hier niet veel kan innen.
Zaterdag eerst nog onze laatste dag op Sardinië, met prachtig tripje naar het westen van dat mooie maar arme eiland. Zie foto, met voor de echte liefhebbers mijn lichtblauw 508-je als stip op de achtergrond zichtbaar. Zondag zijn we per boot uit Cagliari gearriveerd. 14 uur stampen. Op een echte vrachtboot. Met de nadruk op vracht, en niet zo'n beetje ook. Tientallen containers werden aan boord gereden, terwijl wij met een personenauto'tje of 16 als oud vuil naar een hoekje van de kade werden verwezen. Niemand keek naar ons om. Na anderhalf uur wachten en al die containers verder konden we nog net óók mee, maar dan moesten we wel onwijs opschieten en onze auto's met slechts binnensmonds gemopperde italiaanse aanwijzingen gelijk ansjovisjes op het beschikbare laatste stukje dek rangeren.
Het leuke van dit alles was wel, dat de ruwe bolster vrachtwagenchauffeurs in de kantine, sorry, het passagiersverblijf, overheersten en een relaxt oudejongenskrentenbrood-sfeertje brachten.
Vandaag naar Selinunte, zo'n 60 km naar het westen. Daar de imponerende restanten van tempels en een stad uit de 7e eeuw vChr. bewonderd. Anders dan bij andere opgravingen kon je je goed voorstellen dat hier een bruisende en welvarende stad heeft gelegen, voordat het tuig uit Carthago de zaak kwam leeghalen (kijk maar eens op de kaart hoe verbazend dicht Carthago, vlakbij het huidige Tunis, bij Sicilië in de buurt lag). De tempel was herkenbaar en ook de antieke dichtgeslibte haven van Selinunte sprak tot mijn verbeelding.
En wie is nou die Wouter die in de titel figureert? Welnu, onze verhuurder vertelde apetrots dat een paar zomers geleden de Olandese Minister van Financiën in het appartement verbleef. Denkdenkdenk bij het genoemde jaartal....was dat niet in de tijd dat hij samen met Nout Wellink ING de duimschroeven aandraaide en het vertrek vanTilmant regisseerde? Ik stelde me hem meteen druk met Nederland telefonerend voor, terwijl Moeders twee jengelende Bosjes met al hun emmertjes en schepjes dat steile weggetje op en af mocht zeulen ('Schat, heus, ik ben bijna klaar; ik moet alleen Jan Peter nog even bijpraten, ik kom zo achter je aan')..
Toen ik zei dat hij inmiddels geen Minister meer was, maar Consultant (Consiglieri, zei ik) merkte Annebeth op, dat deze titel in dit stuk van Italië wel eens verkeerd uitgelegd zou kunnen worden.....
-
28 Februari 2012 - 20:34
Lidwien:
Klinkt goed Joost! Volg je mog steeds 'op de voet' -
28 Februari 2012 - 22:21
Mrs. Language:
Poehe, Annebeth heeft een punt! Ik zou lekker het eiland verder gaan verkennen en niet meer hebben over WB, je weet het maar nooit met de maffiosa. Voor je het weet heb je een paardenhoofd op je kussen.
Veel plezier en blijf op je hoede ;-) -
29 Februari 2012 - 07:43
Lente In Ned. :
Tetanusprik voor Annebeth? En wat heeft Emiel eigenlijk met Bos te maken? -
29 Februari 2012 - 10:55
Arie:
Jullie reis tot Sicilie was op bij ons bekende "grond". Sicilie komt in juni.
Fijn dat wij een beetje mee mogen genieten. HET GAAT GOED MET JULLIE ! -
29 Februari 2012 - 10:59
Aimee:
Mooi stukje tussendoor in mijn lichtblauwe wereld! -
01 Maart 2012 - 07:39
Bo:
Grappig te lezen dat jullie Sicilie rijker vinden dan Sardinie. In de vorige eeuw hebben zelfde reis gemaakt in omgekeerde volgorde. Toen had Sicilie nog geen mooie vette vakantie huizen voor bnn'rs en binnen de pvda werd wel gereisd maar dat was Joop den Uil met zn caravan. prettige reis, ciao -
01 Maart 2012 - 13:14
Fanny:
goh, dat Emile nog eens een rol zou spelen in een Italiaanse soap is multo frappantes.......Hier wordt aardig wat afgerateld door het CPB, dus vermaak te over, Rutte en zijn kornuiten kunnen aan de bak!
Blijf maar van die geweldige verslagen schrijven, vind ze bijzonder vermakelijk en even mee liften door het Italiaanse landschap kan geen kwaad met die Nederlandse grauwsluier die hier permanent zijn intrek over ons platte landje lijkt te hebben genomen! Ciao belli, bacio di Fanny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
