Kaarsjes branden
Door: Joost
Blijf op de hoogte en volg Joost
28 Maart 2012 | Griekenland, Alexandroupolis
De Grieken. Na drie heerlijke weken laten we ze achter. Zelfs wij ongelovigen branden een kaarsje voor ze. Niet voor hun land: dat is al zo fenomenaal mooi. Ook niet voor hun volk. Dat bestaat namelijk niet, althans niet in de betekenis van 'eenheid'. Het is los zand, wellicht terug te voeren op de oudheid, waarin Hellas niet veel meer was dan een verzameling stadstaatjes. Niet voor hun regering. Die wordt geloofd noch vertrouwd.
Wel voor de Griek zèlf. Die doet eerst wat stug, maar toont -vooral op het platteland- al snel het gouden hart. Eén keer slechts draaiden twee lokale pubers zich nors en toeristvijandig om, toen ik hen in het engels vroeg of ik op het goede perron stond voor een van de mooiste treintjes van Europa, dat van Xanthi naar Drama. Verder: van treinconducteur tot wasserettemevrouw, van horeca-uitbater tot winkelier, van bliepmiep in supermarktje tot boer-op-tractor, van jong tot oud, van alleen grieks-sprekend tot meertalig: ze zijn alle gastvrij, aardig en behulpzaam. En bezorgd over hun toekomst. We wensen ze het beste. Vandaar dat kaarsje. Voor de Grieken zèlf.
Gelukkig is het al bijna Pasen, en dan gaan ze hier helemaal los met kaarsen. Geen probleem dus om er aan te komen. Vooral in dinertafel-formaat te krijgen, in mierzoete kleuren met versierseltjes en cadeautjes er op vastgesmolten of met lintjes er aan vastgeknoopt. De cadeautjes zijn dan sleutelhangers, barbiepopjes, haarspelden, pennetjes, autootjes, paasfiguurtjes en dat soort prullaria. Vooral bedoeld voor de kinderen. Ze branden de kaarsen op 1e Paasdag en mogen daarna het cadeautje houden.
Natuurlijk pakt de merchandising-marketeer ook dit oude gebruik op. Zo zijn er kaarsen in de clubkleuren van Panathinaikos, PAOK Saloniki, Olympiakos Piraeus en AEK Athene en mindere verenigingen. Daarop zijn dan weer cadeautjes met het logo van die club bevestigd.
Helaas zijn ze niet beschikbaar in Ajax-uitvoering, toch ooit een bekend Helleen. Toen stond die naam trouwens nog voor leiderschap en aanzien. Ik had er meteen een paar gekocht en aan vriend en trouw bloglezer M gestuurd, die er eentje had kunnen aansteken voor een goed resultaat aanstaande zondag tegen Heracles; ook al een oude Griekse krijger, die bekend staat om zijn twaalf grote werken. Variërend van het doden van de Leeuw van Nemea via het ontvoeren van Cerberus uit de onderwereld tot het schoonmaken van de stallen van Koning Augias.....als ik M was zou ik óók een beetje bezorgd zijn.
Kaarsen branden, het is hier een winstgevende business. Zo zag ik in een van de Meteora-kloosters de dienstdoende brandnon waskaarsjes verkopen voor vijftig eurocent per stuk. Twee dagen later liep ik over de markt in bruisend (wàt een leuke stad!) Thessaloniki, waar een bos van minstens veertig van die dingen te koop lag voor één euro. Oude arme zwartgeklede vrouwtjes geven hun laatste drachme uit om met een vlammetje een overleden dierbare te gedenken: en dan juist hen een poot uitrukken, dàt is pas een woekeraffaire.
Als tegenwicht voor ons hotel van gisteren (zag iemand ooit de film 'Deliverance' over dat vergeten hoekje van het amerikaanse platteland, waar inteelt regel is? Die opnames hadden ze ter griekse plekke kunnen maken) zitten we nu in de mooiste vijfsterrenhut van van Alexandropoulis, tegen de turkse grens aan. De was laten doen, Turkse wegenkaart en Lonely Planet kopen, uitkijken over de Egeïsche Zee en uitblazen. En proberen te onthouden dat ik morgen jarige skipineut M ga bellen. Tja, en op 31 maart vieren we natuurlijk weer de jaarlijkse topdag: al 61 jaar.
Wel voor de Griek zèlf. Die doet eerst wat stug, maar toont -vooral op het platteland- al snel het gouden hart. Eén keer slechts draaiden twee lokale pubers zich nors en toeristvijandig om, toen ik hen in het engels vroeg of ik op het goede perron stond voor een van de mooiste treintjes van Europa, dat van Xanthi naar Drama. Verder: van treinconducteur tot wasserettemevrouw, van horeca-uitbater tot winkelier, van bliepmiep in supermarktje tot boer-op-tractor, van jong tot oud, van alleen grieks-sprekend tot meertalig: ze zijn alle gastvrij, aardig en behulpzaam. En bezorgd over hun toekomst. We wensen ze het beste. Vandaar dat kaarsje. Voor de Grieken zèlf.
Gelukkig is het al bijna Pasen, en dan gaan ze hier helemaal los met kaarsen. Geen probleem dus om er aan te komen. Vooral in dinertafel-formaat te krijgen, in mierzoete kleuren met versierseltjes en cadeautjes er op vastgesmolten of met lintjes er aan vastgeknoopt. De cadeautjes zijn dan sleutelhangers, barbiepopjes, haarspelden, pennetjes, autootjes, paasfiguurtjes en dat soort prullaria. Vooral bedoeld voor de kinderen. Ze branden de kaarsen op 1e Paasdag en mogen daarna het cadeautje houden.
Natuurlijk pakt de merchandising-marketeer ook dit oude gebruik op. Zo zijn er kaarsen in de clubkleuren van Panathinaikos, PAOK Saloniki, Olympiakos Piraeus en AEK Athene en mindere verenigingen. Daarop zijn dan weer cadeautjes met het logo van die club bevestigd.
Helaas zijn ze niet beschikbaar in Ajax-uitvoering, toch ooit een bekend Helleen. Toen stond die naam trouwens nog voor leiderschap en aanzien. Ik had er meteen een paar gekocht en aan vriend en trouw bloglezer M gestuurd, die er eentje had kunnen aansteken voor een goed resultaat aanstaande zondag tegen Heracles; ook al een oude Griekse krijger, die bekend staat om zijn twaalf grote werken. Variërend van het doden van de Leeuw van Nemea via het ontvoeren van Cerberus uit de onderwereld tot het schoonmaken van de stallen van Koning Augias.....als ik M was zou ik óók een beetje bezorgd zijn.
Kaarsen branden, het is hier een winstgevende business. Zo zag ik in een van de Meteora-kloosters de dienstdoende brandnon waskaarsjes verkopen voor vijftig eurocent per stuk. Twee dagen later liep ik over de markt in bruisend (wàt een leuke stad!) Thessaloniki, waar een bos van minstens veertig van die dingen te koop lag voor één euro. Oude arme zwartgeklede vrouwtjes geven hun laatste drachme uit om met een vlammetje een overleden dierbare te gedenken: en dan juist hen een poot uitrukken, dàt is pas een woekeraffaire.
Als tegenwicht voor ons hotel van gisteren (zag iemand ooit de film 'Deliverance' over dat vergeten hoekje van het amerikaanse platteland, waar inteelt regel is? Die opnames hadden ze ter griekse plekke kunnen maken) zitten we nu in de mooiste vijfsterrenhut van van Alexandropoulis, tegen de turkse grens aan. De was laten doen, Turkse wegenkaart en Lonely Planet kopen, uitkijken over de Egeïsche Zee en uitblazen. En proberen te onthouden dat ik morgen jarige skipineut M ga bellen. Tja, en op 31 maart vieren we natuurlijk weer de jaarlijkse topdag: al 61 jaar.
-
28 Maart 2012 - 21:07
Vriend En Trouwe Lez:
Wat kan je toch onvoorstelbaar mooi verhalen. Als ik jou schrijfkunst met het hedendaagse en hemelse voetbal moet vergelijken kom je toch al snel bij de schoonheid van Barcelona of het hemelse AFC Ajax uit en als we het dan toch over de godenzonen hebben wil ik even terug naar de recente geschiedenis ( de kans dat die zich herhaalt is nl wel echt aanwezig) . De inhaalrace van het seizoen 2010/11 waarna wij als enige ploeg het derde kruisje aan onze toch al overvolle praalkamer konden toevoegen. Ga vooral door met je ajaxwaardige manier van schrijven en kijk zondag uit naar het heroïsche gevecht met Heracles. Is er trouwens nog iets historisch of wetenswaardigs anders dan die europacup1 uitschieter in 69 over fijnoord te verhalen? Ik houd me aanbevolen. -
29 Maart 2012 - 11:06
Jeanne Misteli:
Hai,
Ik lees met veel plezier je verslagen. En wilde wel ruilen, maar goed ik buffel gewoon door in het kouder en natter wordende Nederland. Niet dat ik klaag hoor, want ik leid een prima leven, maar toch..... ruilen..... Ik wil je voor morgen een hele mooie dag wensen; een die het niet haalt bij de andere dagen die je tot nu toe hebt meegemaakt. Geniet en drink vooral op je gezondheid!
Zoen,
Jeanne -
29 Maart 2012 - 14:08
Arie:
Ik ga mij zoetjesaan afvragen wat wij als trouwe lezers voorgeschoteld krijgen als je ooit echt op vakantie gaat i.p.v. een sabbatical, dat is toch een " even afstand nemen van je werk". De ultieme ontspannenheid en vrijheid staat nog voor de deur.
Wij drinken zaterdag een glas extra op je verjaardag. PROFICIAT. -
30 Maart 2012 - 12:48
Bo:
Een kaarsje branden voor iets of iemand is altijd een leuke bezigheid. En morgen toasten op je verjaardag helemaal feest. En boven de 60jr dan moet je echt gaan nadenken over je toekomst toch! Trouwens eigenlijk vier je in de mediterrane landen je verjaardag op je naam dag. De naam dag morgen is hier St. Benjamin, St. Balbina en niet tevergeten santa Cornèlia! Wat zijn jou prachtige doopnamen eigenlijk? -
31 Maart 2012 - 07:14
Fanny:
Namens het gehele team, van harte gefeliciteerd met je verjaardag! Baklava? of hebben ze daar ook nog echte taart.....lebbers uut Renkum -
31 Maart 2012 - 14:43
Thomas, Inge & Matth:
Hee Joost
Heel hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag!!
Leuk om je/jullie reisverslag te lezen! Ik had nog niet eerder gereageerd en ik heb helaas zelfs ook niet altijd tijd om alles op de voet te volgen. Maar ik probeer het regelmatig weer "bij te lezen"...
Groetjes van allen hier! -
01 April 2012 - 09:00
Mrs. Language:
Ha Joost, gisteren een leuke dag gehad? Vast wel.... Hier wordt het weer winter brrrr en i.p.v. voorjaarsbloemen gaan we vanmiddag een kerstboom kopen. Dan hebben we die maar alvast. Oja, ik ga ook duimen dat Heracles gaat winnen vandaag. Duim je mee?
-
01 April 2012 - 20:49
Jeannette:
Hoi Joost, een dag te laat maar als nog van harte gefeliciteerd. En wat maak je toch een mooie verhalen over al jullie bezoeken. Dat alleen al is een plezier. Het is net of we er (een klein beetje) bij zijn. Heel veel plezier nog bij het vervolg. Groet.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
