Geschiedenisles - Reisverslag uit Westport, Nieuw Zeeland van Joost Hillen - WaarBenJij.nu Geschiedenisles - Reisverslag uit Westport, Nieuw Zeeland van Joost Hillen - WaarBenJij.nu
VIP-Report

Geschiedenisles

Door: Joost

Blijf op de hoogte en volg Joost

06 December 2014 | Nieuw Zeeland, Westport

Mijn ouders joegen mijn broers, zus en mij tijdens de altijd franse zomervakanties langs en door alle oude kathedraals, kastelen en ruïnes, die minder dan een kwartier rijden van onze hoofdroute aflagen. Goed voor de (culturele) ontwikkeling, vonden ze.
Het was nooit mijn favoriete bezigheid, maar erg lang duurde het meestal niet, er wilde nog wel eens een glas limonade of een ijsje aan vastgeplakt worden, zo'n kerk was natuurlijk lekker koel in de juli-hitte en eigenlijk vond ik al die oude gebouwen best mooi en die verhalen er omheen best spannend. Al gaf ik dat natuurlijk nooit toe. Ja hoor es: àls je pubert, puber dan ook goed.

In Nieuw Zeeland niets van dat al. Los natuurlijk van de oude Maori-culturen, maar die bedoel ik hier niet.
Geen oude kerken, geen ruïnes, geen kastelen. We spraken een Nieuw Zeelander, die wegens nauwelijks aanwezig eigenlijk geen vaderlandse geschiedenis op school had 'gekregen'. De blanke Settlers kwamen pas zo'n 150 jaar geleden hier binnen. Ze kapten bossen, industrialiseerden, legden infrastructuur aan, bouwden in razend tempo dorpen, vestigden bankjes en verder alles wat je in de gemiddelde Lucky Luke ook ziet gebeuren. Zelfs de bouwstijl lijkt op die van het (wilde) westen, met veel veranda's en hotels met terrassen op de eerste verdieping (geen gebouw heeft hier drie verdiepingen, hóóguit twee).
Er waren goud- nikkel- en kwartsrushes. Steenkool overal, met bijbehorende spoorlijntjes. Dorpjes met meer kroegen en hotels dan woonhuizen werden in no time aangelegd, rechtbankjes die de ruzies over concessies moesten beslechten schoten de grond uit.
Buiten de steden is er nog heel veel van te zien. Nog goed herkenbaar, zo ongeveer uit de tijd van mijn grootouders. Op verkleurde foto's van boeren, mijnwerkers, burgers en buitenlui, of in piepkleine openluchtmusea met oude werktuigen. Ieder zichzelf respecterend dorp heeft wel een heritage trail of een historic walk ontwikkeld en uitgeprint, voor $ 1 te krijgen bij de tourist information of bij de onbewaakte 'honesty box'. A en ik wandelen die routes steevast af. Niet alleen uit respect, maar ook omdat het altijd weer boeiende waarnemingen en inzichten biedt.
Zoals in Reefton, dat rond 1870 vanuit niets groeide als administratief centrum voor de booming mijnindustrie er omheen. Een van de eerste bouwsels was.....de oefen- annex concertzaal voor de toen al opgerichte fanfare! Is het nou toeval dat ook in nederland de mijnstreek bij uitstek van een bloeiend fanfare-verenigingsleven?
Of in Waiuta, bij een goudmijn. Ontstaan in 1905, razendsnel uitgegroeid tot een dorpje met kerkjes, sportvelden, mijnwerkershuisjes, middenstand, hospitaal en postkantoor. In 1951 (mijn geboortejaar, zo kort geleden nog maar) gooide Continental de mijn alweer dicht. Elke Waiutaan was bij deze werkgever in dienst en kon direct op zoek naar ander werk. Waiuta bleef achter als spookdorp, met nog erg veel herkenbare plekken.
Of in Ngakawau, waar we struikelend over de rottende bielzen het oude tracé van het kolenmijntreintje afwandelden, langs roestende onderdelen van lorries en lokomotiefjes. Je geestesoog draaide overuren.

We hebben moeten wennen aan het ontbreken van wat we in Nederland 'geschiedenis' noemen. We snakten naar iets uit de Gouden Eeuw of zo. Want een groots aangekondigde 'Historic Scene' met daar slechts een plaquette waarop staat dat die plek in 2000 als eerste het millennium heeft verwelkomd laat ons niet sidderen van emotie.
Maar het tekent ook het gevoel en het respect dat men hier heeft voor het verleden: alles wordt vastgelegd. Dat belooft veel goeds voor de latere generaties.
Want als 'bij ons' de monniken niet hun boeken hadden volgeschreven, wat hadden wij dan over 'vroegâh' geweten?


  • 07 December 2014 - 09:49

    M:

    Blijkbaar leren we niet veel van de geschiedenis, want in Europa is beduidend meer ellende en oorlog dan in het geschiedenisloze nz. En ze mogen in de vakanties daar ook nog van het hier en nu genieten

  • 08 December 2014 - 11:05

    Sander:

    Mijn collega hier in Heerlen is de afgelopen 1,5 week op "tour" geweest langs van alles wat met WO 1 te maken heeft. Zij (Belgische) gaf blijk van een compleet anders historisch perspectief dan "den ollendars". Leverde ons allen ook even een "krab op het hoofd momentje" op. Wat weten wij toch weinig van iets wat pas 100 jaar geleden is.

  • 11 December 2014 - 19:49

    Je Zus:

    Mmmmm, je vond kamperen en kathedraals bekijken dus toch wel leuk!
    Mooi om te weten.
    Geniet er nog van,
    liefs,

    S

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

VIP-member
Joost

Ervaren reis-, wandel- en levensgenieter

Actief sinds 21 Jan. 2012
Verslag gelezen: 383
Totaal aantal bezoekers 129827

Voorgaande reizen:

06 September 2024 - 25 September 2024

Slow travel en Indian Summer: Canada

21 Februari 2023 - 31 Maart 2023

Indochina

24 Februari 2020 - 23 Maart 2020

Terug naar India (en Bhutan)

29 Januari 2019 - 01 Maart 2019

India

19 Oktober 2018 - 28 Oktober 2018

Middle East

08 Maart 2018 - 19 April 2018

ZuidOost-waarts!

20 April 2017 - 15 Mei 2017

Ecuador

18 September 2016 - 27 September 2016

Ile de Beauté

01 Mei 2016 - 29 Mei 2016

Meimaand? Trouwmaand!

06 December 2015 - 24 December 2015

Cuba

20 Oktober 2015 - 02 November 2015

Noord Afrika

10 September 2015 - 16 September 2015

Een Zuidwaarts Najaar

21 Juni 2015 - 29 Juni 2015

Hej! Hillen in Scandinavië

19 Maart 2015 - 24 Maart 2015

Shalom

22 September 2014 - 28 December 2014

Go (South) East, old man, go (South) East!

16 Mei 2014 - 26 Mei 2014

Scotland The Brave

25 Augustus 2013 - 25 Augustus 2013

Naar Polen

24 Januari 2012 - 01 Mei 2012

Sabbatical

Landen bezocht: