Spion Kop
Door: Joost
Blijf op de hoogte en volg Joost
24 Oktober 2014 | Australië, Queenstown
Na puffend geklauter tref ik daar een gedenkteken en een kanon. Wat leer ik?
Eind 19e eeuw woedde de Boerenoorlog tussen opstandige Zuidafrikanen en Groot Brittannië. Tasmanië was de eerste verre kolonie die graag soldaten naar het britse leger detacheerde, en het thuisland leefde patriottisch met haar helden mee. Er verschenen zelfs extra edities van de lokale Daily Mail.
In 1899 worden de Britten (inclusief de Tassies) in de pan gehakt bij....Spion Kop in Natal, Zuid Afrika. Om de vele gesneuvelde landgenoten blijvend te gedenken vernoemen veel voetbalclubs in Engeland een deel van hun tribunes naar de plaats van de slag (zie Anfield Road uit de eerste alinea).
De Tassies willen daarbij niet achterblijven, maar zij hebben bij gebrek aan inwoners en dus toeschouwers nu eenmaal geen tribunes.....zíj maken in hun lokale smelterij twee kanonnen en zetten er eentje bovenop die heuvel, die ze vanf dat moment 'Spion Kopf' noemen. Als eerbetoon aan de gevallenen.
Ook leuk: het andere kanon wordt in de tuin naast het toen nog majestueuze Empire Hotel (nu een treurende bouwval) met een eresalvo in gebruik genomen.
De kruitkluns van dienst stopt er teveel van dat goedje in en alle ruiten in Queenstown, alsmede direct belendende houten gevels sneuvelen. Kluns wordt tot betaling van vijf shilling veroordeeld.
In 1910 gaat dat kanon naar Victoria, om daar mee te doen aan het inauguratiesalvo voor Koning George V, en de laatste keer dat het wordt gebruikt is in 1918 om het einde van WO I te vieren; bij dat salvo ontploft het hele kanon, wederom door een overdosis...
Het andere kanon heeft één keer geschoten: begin 20e eeuw toen bij wijze van grap de lokale bagpipe-vereniging van Queenstown de Spion Kopf bezette, en het kanon (met losse flodder) richting het dorp afvuurden. Eén sufferd keek nog of er genoeg kruit in zat toen het geschut al afging.
Hij heeft dágen op het poolbilliard van het Empire Hotel gekegen, terwijl er steeds nieuwe compressen op zijn gezicht werden gelegd.
Moraal van dit alles: als je geen vetvrije yoghurt eet mis je een boel geschiedenis
Binnenkort op deze plaats: mijn tocht in het vliegtuigje.
Cliffhanger: ooit een piloot gezien, die al vliegend half omgedraaid met zijn elleboog over zijn stoel hangend, met zijn achterbankgasten grappen zit te maken? Ik wel......
-
24 Oktober 2014 - 09:56
Xandra:
Hi Joost,
Ik eet altijd vetvrije yoghurt, maar dat levert geen geschiedenislessen op. Overigens ken ik wel een mijnstadje dat er beter aan toe is. Kalgoorlie, ligt aan de kant van Perth. Een enorme goudmijn is de bron van inkomsten en het stadje was zeker in 2002 de moeite van een bezoek waard. Een leuk museum verteld daar de hele geschiedenis, overigens zonder vetvrije yogurt. Kijk uit naar het vliegverhaal. je moet zeker eerst bijkomen om dat op papier te zetten? -
24 Oktober 2014 - 10:49
Je Zus:
ja broer, zo kan ie wel weer!
Keep walking met je halfgare yoghurtpotje en vooral: keep writing!
Te leuk! -
24 Oktober 2014 - 12:53
Arie:
Joost, jouw anderhalf jaar geschiedeniscollege lopen werpt nu toch zijn vruchten af. Je hebt toch je ultieme roeping gemist. Wij hopen dat je dat nu blijft compenseren en detail. Arie -
25 Oktober 2014 - 10:17
Naomi:
Geweldig...ik kan niet wachten tot het volgende deel verschijnt....ook zonder cliffhanger :-)
-
29 Oktober 2014 - 11:38
Fanny Verkerke:
Net terug uit de heerlijke Provence zit ik effe 'bij te lezen'...Heerlijke verhalen weer, VO voor vetvrije yochurt en doe niet zulke enge dingen.....Pas goed op jullie zelf en wat een kleurrijke contrasten gaan jullie door daar! XXX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley