Baai en brokken
Door: Joost
Blijf op de hoogte en volg Joost
16 Maart 2023 | Vietnam, Tuy Phong
Ons hotel ligt schitterend: achter ons een steile, voor wandelaars onbegaanbare berg en voor ons glinstert vol vissersbootjes de baai van Tuy Phong in de warme zon.
Daarachter op eerbiedige en heiïge afstand de Zuid Chinese Zee.
De vloed en wind uit zee smijten vervaarlijke branding op het strand, na elke golf volgt een sterke trek de zee in die me weerhoudt van zwemmen; zelfs bij pootje baden tot kuithoogte is het al lastig op de been te blijven.
In de sikkelvormige baai wordt het zachte zand af en toe onderbroken door lage rotspartijtjes; bij vloed staan die bijna onder water. Het is nu dood tij, dus maken we plannen om over een uurtje of twee de baai af te wandelen; die rotspartijtjes moeten dan overklauterbaar zijn, lijkt me.
Zo gezegd, zo geklauterd. Licht wankelend op onze badslippers overwinnen we kolkende rotsspleten, kleine maar spekgladde hoogteverschillen en inmiddels stilstaande maar verraderlijk diepe watertjes.
De wandeling schiet niet echt op, want A ziet bijzondere schelpen. De verzamelaar in haar laat zich niet bedwingen: later ligt de badkamer vol met haar drogende schatten.
De laatste rotsbarrière loopt wat dieper de zee in en is wat hoger. Omkeren is geen optie, want iets verderop wappert boven veelbelovende tafeltjes en stoeltjes een reclamevlag van Tiger Beer.
A bewijst dat er óverheen mogelijk is, maar ik kies voor er òmheen. Dat moet net kunnen, als ik de eerste omrondende bewegingen inzet op het moment dat de laatste vloedgolf begint terug te glijden en de volgende golf nog op zee in de maak is. Als een Odysseus 2.0 houd ik deze Scylla en Charybdis voortdurend in het oog houdend en zet ik mijn briljante plan in werking.
De eerste stappen gaan zoals bedacht, maar plotseling houdt de zee zich niet aan de afspraken. Heb ik weer. Ik zie die veel te snel volgende golf nog wel komen, maar zoals we onze kinderen van jongsafaan al leerden: de zee is àltijd sterker dan je denkt.
Het onderschatte muurtje van water smakt me omver en tegen de rots. In mijn val en daarop volgende onderdompeling gebeurt van àlles: mijn badslippers vertrekken naar Manilla (pal Oost van hier), mijn rots- en zeekleurige leesbril valt uit mijn poloshirt en is dus onvindbaar, mijn telefoon wordt zeiknat, mijn rugzakje loopt vol chinese zee, mijn arm bloedt en ik zie vier jonge Vietnamezen op het hoog en droge deel verbijsterd kijken naar een idiote witte man die in hun zee ligt. Maar wel met zijn witte crickethoed nog op, want gentleman moet je natuurlijk blijven, ook in penibele situaties.
Mijn gekwetste ego overleeft het wel, A lacht me niet uit maar wel toe, mijn slippers krijg ik nog net te pakken, de bril kocht ik in twaalfvoud bij de Action en de Vietnamezen bieden zakdoekjes voor mijn licht bloedende arm. En de Tiger Beer-jongen doet zijn dorstlessende werk….ik betaal hem gul in kletsnatte Vietnamese Dong.
De ons resterende biljetten liggen nu te drogen op mijn bed. En de haarföhn maakt overuren om mijn telefoon en rugzakinhoud droog te krijgen.
Sommige vissers varen hier in bijzondere eenpersoons bakjes de zee op (zie foto’s). Vroeger waren het een soort Mozes-mandjes van dichtgeweven bamboe, tegenwoordig zijn ze van kunststof.
Er zit één wrikdol op, die de visser met een korte roeispaan benut om zich voort te bewegen. De vorm helpt ze om veilig en droog door de branding te komen. Twee bronnen (dank aan nicht J, die zelf ooit in zo’n wiebelding de zee op ging!) vertellen dat in de zeventiger jaren de voor de oprukkende Vietcong vluchtende Vietnamezen in dit soort notendopjes de zee op gingen…je moet er niet aan denken.
Op weg naar het vliegveld wapperen de rode vlaggen met hamer en sikkel….we zijn benieuwd naar het vroegere Saigon, nu Ho Chi Minh City!
-
16 Maart 2023 - 06:25
Wilma :
‘mijn rots- en zeekleurige leesbril’ … Hoe krijg je het verzonnen! Geniaal [e-1f923]
Gelukkig heb je het zonder al te ernstige verwondingen overleefd. Voortaan toch maar een voorbeeld nemen aan de actieve oplossing van A.
-
16 Maart 2023 - 06:53
Carla:
Eind goed al goed! Luister bij een volgend avontuur naar A, scheelt een avondje föhnen…..
-
16 Maart 2023 - 07:51
Je Zus:
Oh jee!
Ik ben blij dat het met een haarföhn afloopt.
Had natuurlijk ook een Chinese helicopter, onverstaanbaar personeel in een ziekenhuis etc etc kunnen zijn.
Wat een onverwacht avontuur voor je tussen de alles tot in de puntjes geregelde itinary...
Die schelpen van A. eindigen misschien wel op een plankje in je Baarnse badkamer om je elke ochtend toe te lachen en te laten beseffen dat de zee inderdaad altijd sterker (en onverwachter) is. Al wisten we dat al.
Rustig aan maar.
-
16 Maart 2023 - 08:37
Naomi:
....de witte crickethoed nog op.....want je blijft een gentleman.......
geweldig verhaal weer Joost. Ik kijk nu al uit naar je volgend avontuur (met goede afloop).
-
16 Maart 2023 - 15:58
Bo:
Jip, de zee is altijd anders dan je denkt. hopelijk heeft iemand iets aan die badslipper in de Fillipijnen, hahaha
Crickethoed altijd goed, hoewel ze daar niet al te veel cricket spelen.
Hoeveel kilo schelpen gaan ermee in de koffer?
Veel plezier in Saigon
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
