Op weg naar Cambodja - Reisverslag uit Can Tho, Vietnam van Joost Hillen - WaarBenJij.nu Op weg naar Cambodja - Reisverslag uit Can Tho, Vietnam van Joost Hillen - WaarBenJij.nu

Op weg naar Cambodja

Door: Joost

Blijf op de hoogte en volg Joost

22 Maart 2023 | Vietnam, Can Tho



Laatste Vietnam-dag! Morgenochtend stuift onze speedboat stroomopwaarts naar Cambodja, nu sneven we bijkans in de snikhitte van Chau Doc, vlakbij de grens.

Vanmorgen dobberden we nog door een dicht mangrovebos met schattige waterhoentjes in onze hekgolfjes, naar gaten in de oevers schichtende ijsvogels en in boomtoppen nestelende reigers.

(Die herons zien we hier vaak bij heilige plaatsen, maar dan in brons vereeuwigd, staande op een Schildpad en met een tak of bes in de snavel. Kort samengevat het achterliggende verhaal: de Turtle redde de Heron ooit uit een overstroming door zijn schild als droge vluchtplek aan te bieden en de Heron hielp op zijn beurt de Turtle door voedsel te zoeken.

Uit deze win-win situatie werd de Heron het symbool van voorspoed en geluk, de Turtle van longivity. Tesamen vormen zij een beeldgegeven heilwens voor een langdurig, voorspoedig en gelukkig leven. Geen wonder dat er nogal wat aanbiddende wierookstokjes bij de beeltenissen van de Heron on the Turtle worden ontstoken.

Nou hebben we thuis bij de achter- en de voordeur al een beeldje staan van Ganesha, de Hindoe Lord van kennis en wijsheid. Ook is hij de beschermheilige van reizigers. Ganesha levert ons tot nu toe prima resultaten, dus een Heron op een Turtle zou een zinvolle aanvulling kunnen zijn. Tot nu toe bleef onze zoektocht naar een als handbagage in te checken exemplaar helaas vruchteloos. Als je er ergens eentje ziet: app me, want wij zijn ook best wel van een voorpoedig en gelukkig lang leven!

Dat lange leven is niet elke Vietnamees gegeven, dus zien we hier naast (ook militaire) begraafplaatsen, veel eenzame graven in rijstvelden of onder de palmbomen. Daar liggen de ancestors van de lokale landbewerkers; hun nabijheid brengt volgens de boeddhisten (50 % van de bevolking) voorspoed en een geslaagde oogst. Dat laatste wordt wel lastiger nu mechanische oogst toe- en handmatige afneemt. De tombetjes staan schots en scheef in het land, tractoren en kleine combines moeten er voor uitwijken. De weinige hindoes worden direct gecremeerd, de katholieken (49 %) en de gesneuvelde communistische militairen bevolken de begraafplaatsen. (het louter uit éénlettergrepige woorden bestaande Vietnamees kan hier niet goed mee overweg: cemetaries worden hier ‘ceme-táries’, militairy ‘mili-táiry’, zoals vegetables ‘vege-tábles’ worden, pomelo’s ‘po-mello’s en restaurants ‘res-tóurants’. Voeg daarbij ‘Sou’ in plaats van South en ‘Oet’ waar ze Wood bedoelen en je snapt waarom de gidsen (tot nu toe vier in ruim een maand; altijd weer even wennen aan de ‘nieuwe’, maar ze waren zonder uitzondering prima) en wij nog wel eens de verbale weg kwijtraakten.

Vandaag nog een vinkje op mijn lijst kunnen zetten: het eten van een Doerian. Die vrucht wordt hier en in Indonesië als een lekkernij beschouwd, ondanks zijn penetrante geur. Mijn vader vertelde ooit over de Doerian als herinnering aan zijn nederlands-indische jeugdjaren, dus die moest ik ooit proeven. Langs de weg naar Chau Doc konden we zo’n zwaar ding op de kop tikken. De gids waarschuwde dat we ‘m vanwege de stank niet in het hotel mochten meenemen, maar tijdens een stop bij de krokodillenfarm kon hij soldaat worden gemaakt.

Rotte eieren gemengd met zweetsokken en aziatische wc komt het dichtste bij de geur, weeïge substantie zonder beet met glibberige pit beschrijft de textuur redelijk secuur en ‘best te doen maar ik ga er geen moord voor plegen’ de smaak.

We hebben in Vietnam veel geleerd en opgestoken; ik vond de zeer goed voelbare maar nauwelijks zichtbare (geen militairen in het straatbeeld) stevige hand van de rode regering indrukwekkend. Laos was een heel ander land, Cambodja schijnt dat ook te zijn.

In elk geval schijnen ze ze de pest aan Vietnam te hebben, want dat pikte lang geleden de vruchtbare Mekong Delta van ze af.

Nou ja, we gaan het meemaken: morgen westwaarts verder, de Mekong River op!


  • 22 Maart 2023 - 15:29

    Naomi:

    als het eten van een Doerian al op mijn bucket list stond denk ik dat hij er nu af ging....[e-1f602]


  • 22 Maart 2023 - 16:20

    Julie:

    en ik maar denken dat een reiger wel kon wegvliegen bij overstromingen, maar in Azië heeft hij kennelijk een schildpad nodig om te overleven.....

    Dank voor weer een mooi verhaal!


  • 22 Maart 2023 - 17:17

    Manja:

    Oh ja de doerian!!! Afschuwelijk [e-1f623]


  • 22 Maart 2023 - 19:13

    Wilma:

    Je raakt inderdaad beïnvloed door het Engels van de gidsen. Ik ontwaar regelmatig een Engels woord tussen het Joostiaans [e-1f609]


  • 22 Maart 2023 - 19:31

    Corrie:

    Weer een prachtig verhaal. Wens jullie een interessant en ontspannen verblijf in Cambodja.


  • 23 Maart 2023 - 09:30

    Je Zus:

    maar tijdens een stop bij de krokodillenfarm kon hij soldaat worden gemaakt.

    mooie zin die me aan het lachen maakte! En inderdaad laat die Doerian van Vader verder maar zitten/liggen/hangen waar hij hoort. Alhoewel ik even op internet keek en zie dat de vrucht als 'onweerstaanbaar' en als 'King' van de vruchten wordt beschreven door deze engelsman:

    The pulp is the eatable part, and its consistence and flavour are indescribable. A rich custard highly flavoured with almonds gives the best general idea of it, but there are occasional wafts of flavour that call to mind cream-cheese, onion-sauce, sherry-wine, and other incongruous dishes. Then there is a rich glutinous smoothness in the pulp which nothing else possesses, but which adds to its delicacy. It is neither acid nor sweet nor juicy; yet it wants neither of these qualities, for it is in itself perfect. It produces no nausea or other bad effect, and the more you eat of it the less you feel inclined to stop. In fact, to eat Durians is a new sensation worth a voyage to the East to experience. . . . as producing a food of the most exquisite flavour it is unsurpassed. If I had to fix on two only as representing . . . perfection . . . I should certainly choose the Durian and the Orange as the king and queen of fruits.”

    Uit: On the Bamboo and Durian of Borneo uit Hooker’s Journal of Botany 8, p228-229. (1856)


  • 23 Maart 2023 - 15:46

    Bo:

    doerian, moet de eerste europeaan nog tegen komen die het lekker vindt.[e-1f605]

    leuk met speedboat over de mekong , ook naar de grens???

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Joost

Ervaren reis-, wandel- en levensgenieter

Actief sinds 21 Jan. 2012
Verslag gelezen: 201
Totaal aantal bezoekers 114916

Voorgaande reizen:

21 Februari 2023 - 31 Maart 2023

Indochina

24 Februari 2020 - 23 Maart 2020

Terug naar India (en Bhutan)

29 Januari 2019 - 01 Maart 2019

India

19 Oktober 2018 - 28 Oktober 2018

Middle East

08 Maart 2018 - 19 April 2018

ZuidOost-waarts!

20 April 2017 - 15 Mei 2017

Ecuador

18 September 2016 - 27 September 2016

Ile de Beauté

01 Mei 2016 - 29 Mei 2016

Meimaand? Trouwmaand!

06 December 2015 - 24 December 2015

Cuba

20 Oktober 2015 - 02 November 2015

Noord Afrika

10 September 2015 - 16 September 2015

Een Zuidwaarts Najaar

21 Juni 2015 - 29 Juni 2015

Hej! Hillen in Scandinavië

19 Maart 2015 - 24 Maart 2015

Shalom

22 September 2014 - 28 December 2014

Go (South) East, old man, go (South) East!

16 Mei 2014 - 26 Mei 2014

Scotland The Brave

25 Augustus 2013 - 25 Augustus 2013

Naar Polen

24 Januari 2012 - 01 Mei 2012

Sabbatical

Landen bezocht: